Podróże, fotografia, kolej
Poranek w pokoju jest rześki, okienko nade mną było uchylone przez całą noc. Bazując na prognozach pogody, dopasowuję swój ubiór bardziej pod warunki zimowe niż wiosenne. W schroniskach z obsługą, takich jak Finsehytta, nie ma ogólnodostępnej kuchni, zabronione jest też przyrządzanie posiłków w ich pobliżu.
Impuls ED78-029 jako pociąg Regio 20704/5 ze Skarżyska-Kamiennej do Ostrowca Świętokrzyskiego wjeżdża na teren okręgu nastawczego Skarżysko-Kamienna SKE łącznicą 566 z okręgu Skarżysko-Kamienna SKA, gdzie nastąpiła zmiana czoła.
Lokomotywa typu JT42 (Class 66), zwana żargonowo szerszeniem, wjeżdża na stację Bożepole Wielkie z rekordowo długim pociągiem ze Słupska.
Nie pamiętam już kiedy narodził się pomysł na zimowy wypad do Finse. Z pewnością był on jednak inspirowany letnią wyprawą z 2017 roku, bowiem w jej trakcie znalazłem w tamtej okolicy kilka miejsc z dużym potencjałem na zdjęcia kolejowe. Wówczas niestety zabrakło czasu na fotografowanie. Oczami wyobraźni widziałem jednak te krajobrazy przykryte śniegiem i z sunącym przez nie pociągiem. Taka wizja wydawała się bardzo kusząca.
Ta historia zaczęła się, gdy pewnego razu trafiłem na Facebooku na zdjęcie z widokiem na linię kolejową w okolicy Szklarskiej Poręby.
Nadszedł dzień, aby wyruszyć w drogę powrotną do domu. Na dworzec idziemy nieco inną drogą niż wczoraj, po co nadkładać drogi? Do Sankt Gallen docieramy piętrowym pociągiem Intercity.
Budzik odzywa się o szóstej, zaczynamy ostatni pełny dzień naszego pobytu w Szwajcarii i zarazem ten najważniejszy. To dzisiaj będzie miało miejsce wydarzenie, wokół którego kręci się cały czas wyjazd.
Dzień zaczyna się od niezbyt dobrej wiadomości, bowiem mimo zapewnień moje pranie nie jest wysuszone. Spora część ubrań jest co najmniej wilgotna. Wobec niewielkiej ilości czasu jaka pozostała do wyjścia, muszę się ratować suszeniem na grzejniku w pokoju.
Tym razem nie musimy się zrywać skoro świt, bo w drogę wyruszymy trochę później niż poprzedniego dnia. Darek wykorzystuje dodatkowy czas na poranną przebieżkę po mieście, dla mnie to zaś okazja do pospania nieco dłużej. Mamy też sposobność zjeść spokojnie śniadanie.
Następny dzień zaczynamy wczesnym rankiem, gdy za oknem panuje jeszcze mrok. Zbieramy się pospiesznie i już o siódmej odjeżdżamy z Interlaken. Tego dnia nasze bilety Interrail nie będą w użyciu, korzystniej wyszło dla nas podróżować na jednorazowych.
© 2024 Kolej na foto
Theme by Anders Noren — Up ↑
Najnowsze komentarze